در سوگ پدر

سایه ای بـــــــــــود و پناهی بود و نیست
لغزشم را تکیه گاهـــــــــــی بود و نیست

سخت دلتنگم کســــــی چــــون من مباد
ســــــــــوگ حتـی قسمت دشمن مبــاد

بــاورم نیست این مــــــــــــن نـابــاورم
روی دوشِ خـــــــویش او را مــــــی بَرم

مــــــــــــی بـرم او را که آورده مـــــرا
پاسِ ایامـــــی که پرورده مـــــــــــــرا

مــــــــی برم در خاک مـدفونش کنـــم
از حساب خـــــــــویش بیرونش کنـــم

مثل مـــــــن ده ها تن دیگـــــر به راه
جامـــــــه هاشان مثل دل هاشان سیاه

منتظــــر تا بارشان خالـــــــی شــود
نــوبت نشخــــــــــوار و نقالی شــود

هــرکسی هــــــــم صحبتـی پیدا کند
صحبت از هــــــر جــا بجز این جا کند

دیدنش سخت اســت و گفتن سخت تر
خوش به حالت، خوش به حالت ای پدر!

سهیلا اسحاقزای

دختر مرحوم عبدالرحمن وقار ( جوینی)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: